Je hebt het beeld van ‘de samenleving’ nu in twee stukken opgedeeld:
- De huidige mensen met een vorm van uitkering (die met rust gelaten moeten worden)
- De huidige mensen met werk en/of vermogen (die de nutteloze omweg betalen)
Het tweede bolletje kan mij totaal niets schelen. Toch heb ik haar uitgewerkt, zodat je kunt zien met wat voor gemak have’s kunnen eisen dat ze niet meer belast worden. Dat ze die eis niet stellen, dat betekent dat ze er dus een groot belang bij voelen, om het oude door te laten gaan. Mij best, maar dan wel inclusief het eerste bolletje: inclusief het voorgoed met rust laten van iedereen die op dit moment een vorm van uitkering heeft. Daar zullen levensdynamieken door vrijkomen, waardoor de inerte have’s het nakijken gaan krijgen.
Oppervlakkig denken zal zeggen: ‘Oh nou, als de have’s teveel geld voor zichzelf aanmaken, maar dat wel weer corrigeren door de uitkeringen te betalen, dan is er in feite dus niets aan de hand’.
Als dat waar zou zijn, dat er dus in feite niets aan de hand is, dan zou het samenleven zonder de omweg geen ander resultaat moeten laten zien dan het samenleven met de omweg. Maar dat is niet zo. De omweg heeft dus blijkbaar een ‘functie’. En bepaald geen mooie.
Door de omweg daadwerkelijk op te laten lossen (alleen nog maar even in ons bewustzijn, in ons denken, in ons onderscheidend vermogen), wordt er zichtbaar waar de omweg nu precies voor staat. De discrepantie tussen het dualistische ‘sociaal zijn’ en wezenlijk samenleven wordt er zichtbaar mee. En er wordt zichtbaar mee dat de omweg zelf de volledige instabiliteitscreator is. En er wordt zichtbaar mee hoe de basisinkomensstroming de not have’s gijzelt, maar doet alsof ze er voor de not have’s is. Denk zelf maar even na over deze alinea.
Overigens heeft niet iedereen hun bestaansgeld al. Mensen met een uitkering hebben het al (maar moeten nog met rust gelaten worden) en mensen die tonnen extra geld voor zichzelf aanmaken bij de banken hebben het al. Maar de rest heeft het dus niet.
Als je ziet waar de omweg voor staat, dan zie je dat ‘het systeem’ helemaal niet tegen het onvoorwaardelijk beschermde individu kan. Het systeem stort ervan in.
We hebben gezien dat ‘de regering’, een groep van 150 mensen in ons midden, helemaal het samenleven niet faciliteert, maar het wegduwen van een grote groep mensen In Ons Midden faciliteert. Als die wegduwing stopt (door iedereen met een vorm van uitkering voorgoed met rust te laten, met behoud van uitkering basisinkomen), dan gaat er een gigantische kanteling komen.
Bekijk nu eerst even mijn artikel ‘Het nut van armoede‘ (wat ik als vrouw allicht specifiek gemaakt heb als: ‘Het nut van (vrouwelijke) armoede’.
En bekijk dan deze video: