Het uitdijen van de normale social fabric

Begin dit platform weer even opnieuw te lezen. Tot aan de artikelen. Beschouw de artikelen er even als ‘er niet bij horend’.

De informatie vanuit het nieuwe referentiepunt, vanuit het nieuwe mensbewustzijn, vanuit de waarheid dus dat we niets kosten, elkaar nog nooit iets gekost hebben, en nooit wat zullen kosten, heeft een eindig gebied, en een oneindig gebied (een onuitputtelijk gebied).

Wat eindig is, is het nieuwe fundament in ons bewustzijn. Dat is een gegeven, en als dat beschreven is, is het klaar. Het is wat het is. Het dijt niet uit, het is een beschrijving van essenties. Ook de transitie die nodig is, is een gegeven. Na het beschrijven ervan, is het klaar. Er zit daar nog wel wat variatie in, maar ook die is eindig.

Het zijn geen dingen die je ter discussie kunt stellen, het zijn waarheden. Waarheden die altijd al waar zijn geweest, maar die we uit het oog verloren waren. Maar als het eenmaal beschreven is, is het beschreven. Het dijt niet uit.

Bestaansgeld dijt niet uit. Het is beschreven. Het is geld dat zichzelf aanmaakt op basis van ons bestaan, op basis van de economische waarde van ons bestaan. En het lost zichzelf weer beetje bij beetje op. En ze is onze toegepaste niets kostendheid. Dat is wat het is. Het dijt niet uit. Dit is de beschrijving.

En dan heb je het eeuwig uitdijende deel (en eeuwig is letterlijk): dat is het TOEPASSEN van deze waarheden, en de BETEKENISGEVING vanuit deze waarheden. Dat is echt onuitputtelijk. Want je kunt iedere laag van het leven, ieder gebied van het leven, iedere gebeurtenis in het leven, ieders mening, ieders historie (van uur tot uur), ieders gedrag, iedere studie, iedere song, iedere documentaire, de hele bibliotheek, onze hele menselijke geschiedenis, onze innerlijke wereld, onze fysieke wereld, iedere vorm van relatie, iedere vorm van gewezen emancipatie, iedere oorlog, en alles wat er in de toekomst ook maar zal zijn, nu vanuit deze teruggevonden waarheden, van nieuwe betekenis voorzien, en dus steeds weer anders toepassen. Dit is dus onuitputtelijk. Dit is de onuitputtelijk uitdijende nieuwe social fabric.

Het uitdijen van de nieuwe social fabric heb jij niet nodig, om tot handelen te kunnen komen. Lees: om te beslissen zelf ook aan de rechterkant van dit plaatje te gaan staan.

Je kunt aan de eerste pagina op dit platform tenslotte al genoeg hebben. Terwijl een ander misschien meer pagina’s op mijn platform nodig heeft. Om tot handelen te komen.

Maar als je de nieuwe referenties eenmaal zelf daadwerkelijk gaat toepassen, dan ga je dus het onuitputtelijke gebied in. Je gaat het leven in, met de nieuwe referenties. En het leven is onuitputtelijk. Tot je dood bent.

Mijn artikelen zijn onderdeel van deze onuitputtelijk uitdijende social fabric. Als het je heel veel lijkt, dan mag je om jezelf lachen, want kijk even naar de miljarden berichten die iedereen nog steeds in de oude social fabric blijft neerzetten. Dan zijn die paar artikelen van mij toch echt peanuts. Maar het lijkt ‘veel’, omdat het niet hap-slik-weg is, zoals alles wat in de oude social fabric gedumpt wordt. Maar het is dus niet werkelijk veel. En hoewel het divers is, beslaan mijn artikelen echt maar een micrometer van het geheel van wat de normale social fabric kan beslaan.

De artikelen van Mascha Roedelof zijn ook onderdeel van de normale social fabric (die voor de meeste mensen de nieuwe social fabric is, maar voor ons is ze al lang niet meer nieuw, ze is het normale).

Iedereen die enig moment daadwerkelijk de stap zal maken, zal gaan toevoegen aan de normale social fabric. En dus zal het verder uitdijen.

Dat is niet ‘veel’. Dat is het leven.

We leven dan niet meer vanuit het oude, en vullen de uitdijende social fabric dan dus niet meer vanuit het oude, maar vanuit het nieuwe. En dat is onuitputtelijk. Want het is het leven zelf, die we nu vanuit andere betekenisgevingen voorzien.

Mijn artikelen zijn dus geen uitleg. Ze zijn het toepassen van het nieuwe referentiekader, van de nieuwe betekenissen. Dit toepassen is onuitputtelijk. En jij moet jouzelf daaraan toevoegen. Je moet jezelf voortaan vanuit de normale levensbetekenissen verder ontwikkelen. Dat voeg je dan vanzelf op allerlei manieren aan de nieuwe social fabric toe. Je kunt bijvoorbeeld zo’n beetje heel de bibliotheek herschrijven. Rewriting the library, rewriting the picture, rewriting history, rewriting the future. De nieuwe social fabric is onuitputtelijk uit te dijen. Ongeacht of de transitie nou plaats vindt of niet.

En binnen de uitdijende social fabric (mijn artikelen dus) hoef jij niet alles interessant te vinden. Je hoeft dus niet alles te lezen. Van het nieuwe fundament wel, en van de transitie, en van het werkelijke onrecht dat er gaande is. Want dat zijn de nieuwe betekenisgevende referenties. Die moet je kennen, anders blijf je de oude betekenissen hanteren, blijf je je oude referentiekader opentrekken. Maar van de nieuwe social fabric hoef je niet alles te lezen.

Je hebt dus een leerpad. Dat is het eindige deel, dat je tot je moet nemen, en haar essenties goed tot je door laten dringen. Dat is dus tot aan mijn artikelen.

En je hebt een vrij pad; de onuitputtelijke social fabric, waar je de dingen leest die jouw interesse hebben, en waar jij aan toevoegt vanuit jouw eigen interesses. Dat zijn in mijn geval dus mijn artikelen.

Wat je te leren hebt, valt dus reuze, reuze, reuze mee. De rest is zelf toepassen, en zelf betekenissen zien verschuiven.

Ik pas de teruggevonden waarheid van het leven al sinds 2006 toe. Dus ach, zoveel artikelen en vids zijn het nou ook weer niet, in 12 jaar (op het moment van schrijven).