Niet alleen geld is simpel geworden: aanmaken en weer op laten lossen, op bestaansgrond, klaar. Kost niets, ook geen groot project; 1 centrale bankrekening en 1 programmeerregel in bankapplicaties.
Niet alleen de transitie is simpel geworden: iedereen met een uitkering met rust laten (kost niets), en de have’s geven maar aan wanneer ze de omweg in alles willen los laten.
Niet alleen het stoppen van het onrecht in geldcreatie is simpel geworden: alle aflossingen voortaan naar een centrale bestaansgeldrekening (CBR) laten gaan in plaats van naar de banken. Zo komt al het geld in beheer bij de regering. Klaar. Kost niets.
Ook gebieden waarin door mannen altijd werd gedaan alsof het heeeeel complex was, blijken van oorsprong juist heel simpel te zijn.
De ‘economie’ is simpel geworden: we brengen ons bestaansgeld naar de bestaanseconomie, de economie waardoor we bestaan (de bakker etc.). Dus wij en de economie die we wezenlijk nodig hebben, zijn daardoor in leven. Klaar. Kost niets, ook geen gereken, want de CBR, de centrale bestaansgeldrekening, toont alles vanzelf.
Ook ‘bestaanszekerheid’ is simpel geworden: bestaansgeld. Kost niets.
Ook het oplossen van de instortbaarheid van ‘het systeem’ is simpel geworden: bestaansgeld. Kost niets. Daarmee zijn we niet meer kunstmatig afhankelijk gemaakt van belastingen, en dus niet meer van de staat van de economie, niet meer van de staat van werk, niet meer van de staat van de beurs (het construct ‘pensioen’ is tenslotte opgelost in ons niets kostend bestaansgeld).
De door mannen ooit aangelegde kunstmatige afhankelijkheid van beurs, economie, belastingen, werk, en hun zo vermaarde ‘glorieuze rationele denken’ (dat dus helemaal niet rationeel blijkt te zijn) is dus opgelost. Dus alle problemen en risico’s die we hadden in al die gebieden, zijn ook opgelost, want die gebieden doen er simpelweg niet meer toe. Ze zitten niet meer in de angstvergelijking. Het leven hoeft niet meer mee te zwenken met de oude verhalen van mannen.
En dat allemaal door ons niets kostend bestaan. Wat altijd zo zorgvuldig uit het plaatje weggesneden was door die zogenaamde mannelijke ratio van leiders en bestuurders en economen. En nu nog.
Door ons niets kostende bestaan uit de vergelijking weg te halen, ooit, hebben mannen over het leven op aarde kunnen heersen. Door ons niets kostende bestaan gewoon weer terug in de vergelijking te zetten, lossen al die oude prutverhalen vanzelf op.
De oorspronkelijke eenvoud van het leven is nu naar boven komen drijven.
En dan ontstaat er een heel nieuw refereren. En dat is de nieuwe moeite.
Maar het oude kader in onszelf, zegt: ‘Nee, het KAN niet zo simpel zijn. Het antwoord op alles KAN niet zo simpel zijn, want mannen hebben toch zeker niet voor niets altijd zo moeilijk gedaan!’
Jawel hoor, dat is nu juist het hele punt: alle complexiteiten zijn nutteloos. En nu krijgen we een totaal nieuwe manier van refereren; de normale manier.
We hebben nooit een economisch probleem gehad. We hebben een bewustzijnsprobleem gehad. Een zelfbewustzijnsprobleem: de mens begreep niet dat ze niets kost. Nu wel. Dat refereert nu dwars door alles heen.
We laten niet alleen de oude verhalen van mannen los. We laten ook de verhalen los van de vrouwen die zich met die verhalen zijn blijven identificeren. Dus ook iedere vrouw die met een nieuw economisch model komt, is nog steeds het oude aan het verkopen.
We laten iedereen los die blijft doen alsof de zogenaamd mannelijke domeinen er toe doen. Ons niets kostend bestaan, operationeel gemaakt met bestaansgeld, refereert daar dwars doorheen. Vanuit het leven dat aan zichzelf refereert.
We kosten helemaal niets 