Transmutatie: probleem en oplossing zijn hetzelfde

Transmutatie betekent dat een bepaalde kern van staat verandert.

Als een kern bijvoorbeeld van probleem-staat naar werkbare-staat verandert.

De kern kan dus zowel het probleem zijn, als de oplossing van dit probleem.

Het is maar net in welke staat je die kern brengt.

Daardoor verandert alles wat is opgebouwd uit de staat van die kern, ook. Allicht.

Dat heet: transmutatie.

De betreffende kern zelf is dus de transmuterende kracht: door haar van staat te laten wisselen, gaat al het andere vanzelf mee veranderen.

De betreffende kern zelf is dus de transmuterende kracht.

Maar wij zijn zelf degenen die haar van staat doen veranderen.

Wij zijn zelf dus niet de transmuterende kracht. Wij zijn de bevrijdende kracht (of ook wel: de beschermende kracht). Wij zijn degenen die de betreffende kern van staat laten veranderen.

Pas bovenstaande tekst nu toe op onze niets kostende levenstoegang, toepasbaar gemaakt in bestaansgeld.

Transmutatie betekent dat een bepaalde kern van status verandert.
Transmutatie betekent dat bestaansgeld van status verandert.

Als een kern bijvoorbeeld van probleem-staat naar werkbare-staat verandert.
Als bestaansgeld bijvoorbeeld van probleem-staat naar werkbare-staat verandert.

De kern kan dus zowel het probleem zijn, als de oplossing van dit probleem.
Bestaansgeld kan dus zowel het probleem zijn, als de oplossing van dit probleem.

Het is maar net in welke staat je die kern brengt.
Het is maar net in welke staat je bestaansgeld brengt.

Daardoor verandert alles wat is opgebouwd is uit de staat van die kern, ook. Allicht.
Daardoor verandert alles wat is opgebouwd is uit de staat van bestaansgeld, ook. Allicht.

Dat heet: transmutatie.

De betreffende kern zelf is dus de transmuterende kracht: door haar van staat te laten wisselen, gaat al het andere vanzelf mee veranderen.
Bestaansgeld zelf is dus de transmuterende kracht: door haar van staat te laten wisselen, gaat al het andere vanzelf mee veranderen.

De betreffende kern zelf is dus de transmuterende kracht.
Bestaansgeld zelf is dus de transmuterende kracht.

Maar wij zijn zelf degenen die haar van staat doen veranderen.

Wij zijn zelf dus niet de transmuterende kracht. Wij zijn de bevrijdende kracht (of ook wel: beschermende kracht). Wij zijn degenen die de betreffende kern van staat laten veranderen.
Wij zijn zelf dus niet de transmuterende kracht. Wij zijn de bevrijdende kracht (of ook wel: beschermende kracht). Wij zijn degenen die bestaansgeld van staat laten veranderen.

Van onthouden staat, naar beschikbare staat.

We hoeven dat maar naar 1 persoon te doen. En dan de volgende. En dan de volgende.
Daarin zijn wij de bevrijdende kracht, of ook wel: de beschermende kracht.
Niet de transmuterende kracht, want dat is het bestaansgeld.

We hoeven het ‘laten doorstromen’ niet naar heel de maatschappij te doen. Want als de hele maatschappij deze transmuterende kracht van bestaansgeld wil, dan kan ze zo die ene programmeerregel bij de regering opeisen.

Besef dat als je in iemands leven bestaansgeld van staat laat veranderen van ‘onthouden’ naar ‘beschikbaar’, dat je dan alleen in het rechter deel van deze verbeelding zit, vanuit het nieuwe wij.

Ik heb haar zwart getekend, omdat er op het moment van schrijven er nog niet 1 persoon bevrijd is door de wereld om haar of hem heen.

Besef dat in de linkerwereld heel veel mensen hun bestaansgeld al hebben. Dat is het licht dat daar is aangezet. Studenten hebben hun bestaansgeld al. Mensen die tonnen extra geld voor zichzelf aanmaken ook. Etc. Dat is daar helder gemaakt. Dus naar die mensen hoef je niet door te laten stromen. De staat van bestaansgeld staat bij hen al Aan.

Dit onrecht is waar het om gaat; deze ongelijkheid. Dat ligt dus dieper dan bestaansgeld. Het ligt op het vlak van bescherming: die impuls in onzelf.

Omdat de betekenis van ons bestaansgeld volledig uit het zicht was, moest ze wel eerst zichtbaar gemaakt worden. Zodat we waar kunnen nemen dat ze inderdaad het probleem is, in haar ontnomen staat, en dat ze inderdaad het antwoord is, de oplossing is, in haar beschikbare staat.

Dus: bestaansgeld is een transmuterende kracht als je haar van staat laat veranderen.

Maar daaronder ligt nog een andere transmuterende kracht te wachten, en dat is precies waar het al duizenden jaren om gaat.

Dit gaat om bescherming.

Het aanzetten van de bescherming van onze vrije levenstoegang.

Als je 1 iemand die bescherming biedt (dus BEWUST beschikbaarheid van bestaansgeld biedt), dan zet je de ware transmuterende kracht in werking: de transmuterende kracht van bescherming.

Je kunt deze bescherming terug voor jezelf opeisen. Iedereen met een vorm van uitkering kan daarvoor bijvoorbeeld samen gaan crowd suen. En je kunt zelf deze bescherming bieden; samen bewust bestaansgeld door laten stromen naar iemand, daarin niet wachten totdat de structuren nou eindelijk eens bescherming bieden die ze weigeren.

Het zit dus op bescherming.

Verander die van status in jouzelf.

Van NIET bieden naar WEL bieden.

En dat zit op bestaansgeld.

Doorstromen, petities, crowd suen.

Transmutatie: probleem en oplossing zijn het zelfde, ze zijn slechts een andere staat, van hetzelfde.

Bescherming van onze vrije levenstoegang in onthouden staat is het probleem.

Bescherming van onze vrije levenstoegang in geboden staat is de oplossing.

Wij doen het per definitie naar het individu. En daarna naar de volgende, en dan de volgende. Net zo lang totdat dat niet meer kan. Pas dan kijken we samen weer verder.

We kijken nog niet verder, want op moment van schrijven is er nog niet 1 persoon terug beschermd door een wereld om hem of haar heen.

We doen het per definitie niet voor een crowd, want een crowd heeft alle middelen al om voor zichzelf op te komen; kan in de linker wereld voor zichzelf opkomen. Vandaar de schitterende zon in de linkerwereld: iedere sub-crowd daar heeft haar handvatten al in handen gekregen van ons, om haar bescherming terug te eisen. Doet een crowd dat niet, laat je dan niet door ‘vertegenwoordigers’ ervan kanaliseren, als zou jij het dan maar in plaats van die hele crowd zelf, voor hen moeten doen……

De rechter wereld in de verbeelding gaat echt over het bewust ZELF bieden van bescherming: zelf door laten stromen in the reality of the now. En als dat niet meer kan, dan komen we pas terecht op een volgende stap. Een volgende stap die ik niet hoef te benoemen, want op het moment van schrijven wordt er nog steeds niet 1 persoon bescherming geboden, stroomt er nog niet naar 1 persoon in de rechter wereld volledig bestaansgeld.

Het verschil tussen

  • Bestaansgeld en
  • Bescherming bieden op bestaansgeld

is het verschil tussen de linker wereld en de rechter wereld.

Kijk nog even naar deze zin:

“De betreffende kern zelf is dus de transmuterende kracht: door haar van staat te laten wisselen, gaat al het andere vanzelf veranderen.”

Pas dit nu even toe voor ‘beschermde staat’: als je 1 persoon terug in beschermde staat brengt (samen bestaansgeld naar deze persoon laat doorstromen), dan is het beschikken over bestaansgeld dus de transmuterende kracht in het leven van deze persoon. Vanuit daar kijken we verder. Maar dat kunnen we dus nog steeds niet…….. want de bescherming wordt nog steeds niet geboden, aan nog niet eens 1 persoon.

Sinds 2006 is ons niets kostend bestaan de kern die van ‘onzichtbaar’ naar ‘zichtbaar’ is gegaan. Ze is van status veranderd. Doordat ze zichtbaar is gemaakt via ons niets kostend bestaansgeld, en daarmee toepasbaar is gemaakt, zie je nu dwars door alle valse complexiteiten heen. Dat is de transmuterende kracht van ons niets kostend bestaan dat van onzichtbaar veranderd is naar zichtbaar en toepasbaar.

Je ziet daardoor wat het ware probleem altijd is geweest: dat we nooit bescherming hebben gehad op onze vrije levenstoegang (die zichtbaar en toepasbaar is gemaakt via bestaansgeld). Tot op de dag van vandaag nog steeds niet.

Het is dit beschermingsbewustzijn dat in onszelf van staat moet veranderen. En dat betekent dat we

  • Zowel zelf de bescherming moeten bieden: door laten stromen
  • Alsook moeten eisen dat het beschermen van het onrecht stopt: het onrecht dat sommigen wel bestaansgeld hebben, en anderen niet