De regering is een groep van 150 totaal willekeurige mensen in ons midden. En je ziet nu in dat deze totaal willekeurige mensen niet de kwaliteiten bezitten die nodig zijn voor een transformatie. De transformatie waarvan we allen weten dat ze nodig is.
Ten eerste heeft de regering zelf niet doorzien welke eenvoud er verborgen ligt in alle totaal onnodige complexiteiten en nodeloze instortbaarheid. De eenvoud van 1 centrale bankrekening.
Ten tweede heeft ze niets gedaan met alles wat hen al aangereikt is. Want dat zij het niet zien, de kwaliteiten niet hebben, dat had geen probleem hoeven te zijn, als ze de mensen zouden hebben ingehuurd die die kwaliteiten wel hebben. Dat hebben ze niet gedaan. Ze hebben dus ook al niet de kwaliteiten om de juiste expertises te herkennen.
Ten derde zijn ze niet tot de enige juiste conclusie gekomen, dat hun eigen niet-weten betekent dat er geen 1 mens aan deze incompetentie opgeofferd mag worden, en dat het individu dus onvoorwaardelijke bescherming dient te hebben tegen de uitstotende dynamieken die hun incompetentie veroorzaakt.
We hebben nu dus zicht op het ware probleem in ons midden, het ware probleem waardoor alle andere problemen door blijven gaan: en dat is de regering. 150 totaal willekeurige mensen in ons midden, die geen idee hebben waar ze mee bezig zijn, en daar niet de juiste conclusie uit trekken: dat iedereen die naar de onderkant van de samenleving geduwd is, onmiddellijk met rust gelaten moet worden, zodat zij in vrijheid hun eigen levensbewegingen kunnen maken.
Iedereen die naar de onderkant van de samenleving geduwd is, met rust laten: dat betekent dat ze hun uitkeringen voorgoed behouden (daarmee hebben ze dus hun basisinkomen) en dat ze nooit meer lastig worden gevallen door de structuren. Ook als ze gaan werken, blijven ze hun basisinkomen behouden. Dit staat dus los van het feit of de regering al of niet voor geldcreatie heeft gekozen. Onrecht is geen recht.
We kosten helemaal niets 