Zicht op onszelf

We zien nu dat we niets kosten. En dat is logisch, want geld beschikbaar maken, betaalmiddel beschikbaar maken, dat kost niets. Het is gewoon een getalletje in een spreadsheet.

Aangezien we niets kosten, kost het samenleven dus ook niets.

De souplesse van het samenleven kost niets.

We hoeven als samenleving dus helemaal niet mee te bewegen met instortende beurzen, met instortende economieën, met instortende banken. We hoeven niet mee te bewegen met de steeds weer instortende zogenaamde mannelijke domeinen.

Dat we nu wel degelijk moeten meebewegen met de labiele mannelijke domeinen, heeft dus niets met geld te maken. Het heeft te maken met het ontbreken van zelfbewustzijn.  Zelfbewustzijn van de mens.

Als een lang verloren zelfbewustzijn terugkomt, dan werkt ze disruptief naar alles wat zonder haar is opgebouwd. Het oude kan tenslotte alleen maar overeind blijven als het fundament waarop ze gebouwd is, overeind blijft, als het zwarte gat in ons bewustzijn overeind blijft. Als in onszelf dit zwarte gat in ons bewustzijn verandert van onbewust zijn naar juist bewust zijn, dan kunnen alle oude verklaringen niet meer in stand gehouden worden. Als je dan toch nog uit alle oude verklaringen probeert te blijven putten, dan probeer je dus bewust alle oude patronen in stand te houden.

De regering werkt hierin als de centrale cumulatie van het (voorheen) zwarte gat in het collectief bewustzijn. In de handen van hun non-kwaliteiten, de non-kwaliteiten van 150 willekeurige mensen in ons midden, zien we vanuit het wel degelijk bewust geworden zijn, de vernietigende kracht van de constructie ‘regering’;  ze zijn niet in staat om te zwenken. Voor nog geen mm.

Het verder ontwikkelen van ons samenleven wordt dus letterlijk geofferd aan de non-kwaliteiten van 150 willekeurige mensen in ons midden. Beter verwoord: de maatschappij offert haar verdere ontwikkeling aan 150 totaal willekeurige mensen in haar midden. Nog beter verwoord: de maatschappij blijft kinderen in haar midden offeren aan 150 totaal willekeurige mensen in haar midden.

Dat is het zicht op onszelf.